Şövalye
Aptal bir çocuk burnunu karıştırıyor parmaklığın dibinde. Ve güneşi cilt kanseri sanıyor üzerine karanlık çöktü diye. Bordo etekli bir kız dikiliyor başında.
Zaman ergenlik çağına giriyor. Kız, çocuğun başına çamurdan bir taç takıyor ve seni şövalye ilan ediyorum diyor,çocuk hala burnunu karıştırıyor.
Kolomb Hindistan a doğru yola çıkarken filikaya sızdı usulca. Engizisyonun dikenli tacı başında savurdu eteklerini Hindistan a doğru. Günler dermansız huzurevi kuytusu günler kariyer peşinde koşan bir kocakarı. Tayfa bağırdı: kaptan buldum. Dünya yuvarlak bir porno starı müzisyenler kahvesinde takılan ve güneşe aşık.
Karanlık bir sokakta,
Sokak kedileri ve lambalar,
ve sen;
Ben birde bisikletimizin sarı hummalı ışıgı,
Kalp krizi geçirterek ilerliyoruz,
Evlerin pencerelerinden gecen paralı asker gölgesine.
Büyük okyanus kalp krizi geçiriyordu ben serçe parmağımla balık yakalarken.
Seyir defterine bir damla gözyaşı akıtmadı okyanus benim için.
Aşk çocuğuyum ben okyanus bana uzak.
Ben okyanustaki bir galon petrol sızıntısı.
Olmayacak duaya bütün cemaat amin dedi.
Prozac en hassas hücremden vuruyor. İçinde sen inliyorsun; hoşuma gidiyorsun. Beyaz vücudun bir nezlenin mendili gibi. Islaksın ve nihayet eriyorsun. En gizli sırların defterini buluyorum. Sevdiklerini yazıyorsun göz ucunla. Yokum. Yerine kaybediyorum defteri. Çığlık atıyorsun. Sen kayıp bir denizkızısın ve farkında mısın? Ölüyorsun.
Yanında büyüdüm, en salak hallerimin şahidi,
şimdi başka gözlerde yorulan,
hayatımda en çok sevdiğim şey,
başka bir varlıkta olmayan,
ve gözaltındaki kırışıkların hepsinin yanımda tek tek gördüğüm gözlerin.
Keşke o gün dönmeseydik nikah dairesinden. Keşke korkmasaydık.
Aralıktı, sigaranın dumanı soluğuna karışmışken
6.45 in önüydü, neyin kutlamasıydı hatırlamıyorum.
Küçük bir kedi gibi sarıldın, ağlamamak için kendimi katlettim ya
Öyle değildi o.
Bisikletimiz vardı, biraya paramız yeterdi, evimiz küçüktü ama sığıyorduk işte.
Ağlayacak neyimiz vardı;
Ayrılacak neyimiz...
Gençliğimin son saniyelerini yaşıyorken o anda, gözlerinin değdiği her santimim kuruyup düştü topraktan geldiği gibi,
Toprağa döndüm o aralık,
O karanlık sokakta.
Kurşun gibi ağırdı hava,
Hayat insafını çocuğa bağladı bir anda.
Ben gelemem dedim.
Arkadaşlara mutluyu oynayamam, evimize döneceğim dedim,
evimiz derken son kez evimize ağlıyordun.
Vallahi senin ağlamana kıyamadım da ondan çöküverdim asfalta,
Ondandı gözyaşımı saklamadan,
Hatta akan burnumu silmeden ağlamam.
Çocukluğun gençliğin son saniyeleriydi.
Seninle geçirdiğim en kötü andı bitişimiz,
O ağlayarak uzaklaştığım anı,
Bile,
Değişmem hayatımın sensiz en küçük bir kısmına
Benim,
Küçük,
Güzel,
Kıyamadığım,
Ölene kadar kavuşamayacağım Aşkım.
Belki öldüğümde, bu dünyada yaptıklarımın bedelini ödeyince seni,
Belki de cennet sadece ağaç çicek böcek değildir belki de,
Seninle film kiralamaktır, yada sarılıp uyumaktır belki.
Öyleyse eğer cennet, kavuşmaksa sana varım;
Yok çicekse yada böcek,
İstemem Allah"ım at beni nereye atacaksan,
Sarı kehribar tesbihimi de unutma ver de elime
Alışığım ben, benim cennetimin geleceği günü beklemeye.
Uzun yürüyüş kolu, eski sevgililerle geçilen yollardan,
Keskin kayaların ardı sıra yürüyordu Hekimdağın sırtına.
Güneş parlak ışıkları yaprakların üzerinde iç kanaması hissi uyandıran,
Ve aksime, güneşe aşık herkesi coşturan rengini bırakıyordu.
Mutluydular.
Hava kapalı olmalı, bulutlar Tanrıların savaş meydanı gibi
Kan damlatmalı ölü toprağa.
Hiç olmamış gibi davranak yaşanamaz ortadayken herşey.
Bu ormana giren en güzel canlıydın sen.
Acemi bir aşk şarkıcısı bakışlarınla gülümserken etrafa,
Beni neden farkettin bilmiyorum.
Çirkinim,
Yüzümdeki eksik kalmışlığı da mı okuyamadın?
Kaçıyorum işte kaçağım belli bugün aşık olmak istemiyorum güneşe bile,
Bu kış gününde, açtığı için güneşle dalaşıyorum.
Çok yanlış,
Sen çok güzelsin, beni gördüğünde içinden kopacak çığlık...
En çok gülüşünü sevdim, çayını paylaşmanı bir de malum karadeniz
Güneşin seni mutlu etmesini birde.
- Ormana hoşgeldin yeni aşkım.-
Ve arkama bile bakmadan,
Koşarken yırtılan terliğine üzülen çocuk gibi,
Eve gitmeye korkan,
Sokakta kalmaktan korkan,
Korktukça saldıran,
Vurulmuş bir domuza yavrusunun son bakışı gibi.
Kaçabildiği kadar uzağa,
ve Aşktan en çok kaçan ondan en çok çeken belki de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!