Bayram Kaya Şiirleri - Şair Bayram Kaya

Gülücükte
Apalak.
Kırıp döküyor,
Elindeki kâğıdı
Yırtarak

2] Sonuçta aidiyet ocak bağları, gelişmelerin seyrine göre düzenlenip, kurallaşıp, anlamlanıp üzerinde foyasını ortaya koyacağınız, temel düzlemsel ve zaman bağlı davranışçı zemini oluşturacaktır. Bu gide gide toplumların ilerlemesi ile soyutça, kanılara dek anlamalardan çok somut nesnelce olanın anlamalarına, biçimlenecektir. Günümüze gelindiğinde, bunun bilgi ve deneysel temeli daha çok ağırlıkla, toplumsal oluşuyla, daha bir ön planda olacaktır.

Burada soyut kanı anlaması üzerinde bir paragraf açayım. Soyut kanılarınız hiçten gelmez. Bu sizin bir içsel zaman düzlem girişmenizin yansımasıyla ve dıştaki eylemsel etkimelerle ve etkilenmenin somut yansımalarının girişen bir marifetidirler. Başlangıç dönemi atalarımız, bu girişmeleri, deneysel bilgi ve tecrübeleri içinde okuyamadılar. Nedence okunamayan çevrenin meydan okuması bir tür kendilerini ikna edici kanışla okudular. Çevrenin hitabı, zihnin kontrolsüz (deneysiz) işleyiş anlamaları ile ortaya konmasından ötürüdür ki, hitabı olan anlamalar çarpıtılarak; kişi öznel haz ve elem duyguları kadarı içine minnetçe kişi duyguları da katılacaktan, geliştirilen anlamalardır.

Bu yüzden soyut anlamaların etkileri de, somut kaynaklıdır. İnsanların daha eylemlerini, nedensellik bağı ile ilişkilenemediklerin dönemlerine dek, bilgisizlik ürünü anlamalarıdırlar. Bu gibi okuma, anlama ve yorumlamalar, insan düşünmesinin soyuttan soyut üretmesidir. Soyut ve somut kanıcı anlamalarımız, girişen, geliştirilen, organize kılınan bir yansıtma ve yansıtılışlar manzumeleridirler de.

Seni yanmayan seni neylesin
Seni sanmayan seni neylesin*

Ben mehtaba tutulurum
Tutulurum da, mest olurum.
Bir sevgiseyince

Bir uçmak var
Hevesine o anda.
Bir susmak var
Devasına bu yanda.
Gidip gelmeler arasında:
Süre bir an olmakta.

Uzay boyutunda,
elektromağnetik.
Zaman soyutunda,
Dalga dalga, yığışım.
İçselliğine, iç içe...

Öp anneni
Çocuk.
Öp ki,
Gözleri bereketlenecek.
.
Gül annene

Civelek Kadın

Karabasan uyku geceler yarı
Gün ile dönmüş, ayvalar sarı
Övünçlüdür! İşveli civelek karı
Dökündü ortaya ne el bilir ne de arı

Sevgili nereye oturur?
Sevgili oturacağı yeri bilmiş!
Sen tavaf ile, tavaf seninle *
Hak geçmez.
Müşkülatı rayina

Saygıydı kurtarmak taassubun kucağında
Katlanmaydı karamsarlık tüterken ocağında

Diz boyu sefalet, çekeri inandırılda kader
Yaşasın baştaki, müptezel olsak da heder

Hayaller içinde yar.
Kadeh içindeki hoşlukta,
İçsinilmiş kadeh görmeleri.
Silik salınışlarla akis ediyor.
Hayaller büyüdükçe büyüyor,
Muazzamlaşan, heybetsinimli;