Gün ışıklarını bekledim,
Sen uyurken,kan çanağı gözlerim.
Donuk,efkar dağıtmalarım,
Niye böyle,seninle dolu yüreğim..
Bak,ne güzel,sen uykunda,
Uykusuz sonsuz gecelerimde sen yanımda,
Sabahı karşılarken sen vardın karşımda,
Yorgun,yitik,ve o kadarda bitik,
Bir sen oldun ellerimde,kapımın yollarında...
Solgun benzine,kan çanağı gözlerine bakarken,
Resminde gördüğün fotojenik adammıydım ben,
Ellerini tuttuğumda,tanırmıydın beni?
Heyhatt belki bu değildi beklediğin.
Kadere kırkbeş buna derler bahtına bu adam.
Kötü; yalnızlığını arayan, belkide adamdı,
Aşktan, Sevdadan, eşten önce,
Dostum ol istedim;
Ya ben; beceriksizdim,
Yada sen; koyamadın yüreğine...
Bir hercai menekşeydim,
Gece yorgun,ben yorgunum,
Hayyam rübaileri çekiyor ruhum,
Gece katil,ben uykusuzum,
Sabaha çok var korkuyorum…
Şehirlerarası uzaklığında sabah,
Binlerce,onbinlerce cümleyi atlayarak,
Sana ilk sığındığım günlerdeyim,
Sol yanım sancıyor,cebimde çaresizliklerim,
Ağlıyor kalemim yazarken,ağlıyor yüreğim...
Gözbebeklerin gebe kalınca,
Bulandı yine yürek nehirlerim, gönül gölüm,
Efkar bastı işte şafağa beş kala yeniden,
'Vakit tamam diyor' Şair oradan çığlıklarla,
'Her gelişin bir dönüşü var' diyerek...
İhanetin en görkemlisi kendi ihanetlerimdi,
Önce kulağıma yanlış seslendiler adımı koyarken,
Ezan yanlış okundu, temenni kötü, ses güzel olsada,
Bir garip çocuktum hep, hüzünlü ama yüzü güleç,
Göstermezdim acılarımı, tombul yanaklarımda...
Ergenlik vede gençlik yılları başladı, çaktırmadan,
Ellerimize koyduk yüreklerimizi derken,
Nede çok yakın bir o kadarda uzaktaymışız,
Yorgun serçemizdi sol göğsümüzdeki,
Kanat çırpmaya takati kalmamış yenik,
Gecenin yağmuru ağlıyordu oysa ellerimiz birleştiğinde,
Bin yaş yaşayacaktık yüreğimizde, sevdamızla,
O munis dalgalar hep taşıyacaktı üzerinde bizi,
Yaşayacaktık; aşk, sevda dolu hayatımızla,
Sevmiştik hemde adam gibi herşeyimizle....
Yıllar yerinde durmuyorki, akıp gidiyor ellerimizden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!