Bayram günleri Şiiri - Mürsel Münevveroğlu

AH! .. ŞU BAYRAM GÜNLERİ, YOK MU? BENİ; DELİ, DİVANE EDEN; BENİ, DELİP GEÇEN.. BENİ, BEN’DEN EDEN.. AH! ŞU, BAYRAM GÜNLERİ! ..
BİR ÇOK ZIT’TIN VE DERDİN BULUŞARAK BEYNİMİ KEMİRDİĞİ, RUHUMU BUNALTTIĞI, NEFSİMİ HOPLATTIĞI.. BAYRAM GÜNLERİ! AH! .. ŞU, KİMİNİ GÜLDÜREN VE SEVİNDİREN.. KİMİNİ İSE, ÜZEN VE KENDİNDEN GEÇİREN.. ŞU, BAYRAM GÜNLERİ! ..
ŞU; ADINI BAYRAM’DAN ALAN GÜNLER, YOK MU? ! ! !

B A Y R A M G Ü N L E R İ! ! !

surprizsite.com/ Şiir Romanı Kitabı/şiir no: 124

Kimini, güldürür.. bayram günleri,
Kiminin, tükenmiş.. tüm ümitleri;
Kimine; toz penbe, düşündükleri,
Beni, düşündürür! .. “Bayram günleri! ..”

Dert’sizler; koşuşur, çok sevinirler,
Dert‘liler; üzülür, pek dövünürler;
Sonradan görenler, çok övünürler,
Bana, hüzün verir.. “bayram günleri! ..”

Garipler, pişerler.. çok süzülürler,
Etrafa bakarak.. pek üzülürler;
Soğuk havalarda, hep büzülürler,
Bunlar, beni üzer.. “bayram günleri! ..”

Çocuklar olmasa.. bayram bilinmez,
Yetim ve öksüzün.. gözyaşı dinmez;
Mürsel, bayramlarda; hiç, sevinemez,
Beni. Delip, geçer.. “bayram günleri! ..”

Zaman geçtikçe... bayramlar bozuldu,
Yazlığın.. tatilin.. günleri oldu;
Bayram! Bayram hariç, her şeyle doldu,
Bana; “bir hal! ” olur.. “bayram günleri...”
05-10- 1975 SAAT: 03:30 ADANA.