Bayram Arifesi Şiiri - Bayram Tunca

Nasıl da çarçabuk gelip geçti, Ramazan
Arefe gelmese, anlamazdı gittiğini insan
Ne de çabucacık geliverdi, şu güzel arife
Hiç gitmeseydi, bayramın müjdecisi arife

Tâ arefeden başlanırdı bayram hazırlığına
O gün, doyulurdu, börek, çörek kokusuna
O gün, kim ne yaparsa dağıtırdı komşuna
Ziyarete gidilirdi, mezarlıktaki mevtalara

Küçüklere tutturulurdu, arefe günü kuş oruçlar
Daha bayram gelmeden bayram ederdi çocuklar
Çünkü, her yakın komşu, bir şeyler getiriyorlardı
Çocuklar, sevinçten hangisini yiyeceğine şaşardı

O gün çocuklar, ümitle yatıp, neşeyle kalkardı
Sabah büyüklerle, bayram namazına giderlerdi
Bayram namazı sonrasında el öpmeler başlardı
Tabi ki cepler şeker, çıkolata ve parayla dolardı

Gün geçtikçe azalmaktadır, o güzel adetlerimiz
Nerede kaldı, o eski güzel ramazan günlerimiz
Nerede kaldı, o eski bulunmaz arefe günlerimiz
Nerede kaldı, o eski güzelim örf ve âdetlerimiz

Bayram der, keşke yaşatabilseydik o güzelliği
Keşke yeni nesile gösterebilseydik o güzelliği
Belki o zaman olmazdı, bu günkü bu soğukluk
Belki de komşuluk bağının artmasını sağlardık

Şair der, ben eski ramazan ve arefeyi arıyorum
Ben eski dost ve o günün özlemiyle yanıyorum
O günlerin hatıralarıyla, yaşamaya çalışıyorum
Günümüzün âdetlerine, alışmaya çalışıyorum
B. TUNCA/26.12.2000-14.14