Sezsizce kayıyor umutlarım
Yüreğimin doruklarından
Sürükleniyorum yalnızlığa
Beklentim kalmadı yarınlardan
Sen benimsin
Kimsenin değil
Sevdiğimsin sen
Kokun sinsin
Hiç çıkmasın
Kalabalık yalnızlığı
Çektin mi bitap biçimde
Hataların kızgınlığı
Mesken tuttu mu içinde
Hiç yoktan iyidir
Diye mi sevdin beni?
Ben ezelden beridir
Seni severken
Şurda beş on sen
İnsan olan haz almaz
Kul başına gelenden
Ağıt ile azalmaz
Derler vardır ezelden
Kimi dünya ütüsü
Kimi ömür törpüsü
Kimi kazan karası
Kimi yüreğin güzel süsü
Hayat bu işte demek geliyor elden
Haberi yok bazılarının ödediği bedelden
Kah alacaklı kah borçlu gidiyoruz işte
Kaçmak yok bu dünyada asla ecelden
Sor bakalım kendine hayat neydi?
Bazen gülmekti bazen de hüzünlenmekdi
Bütün hayatına şekil veren
Duygularından ibaretti
Haybiye haybiye
Bu hayat hep haybiye
Haybiye haybiye
Sermaye yüklü kediye
Haybiye haybiye
Hayat denen otobüste
Herkeste bir göz var ama
Yetmiyor bazen görmek için
Yapsan da aşka bin bir yama
Tutmuyor dikiş yanıyor için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!