Kaynadı kara kazan
Bu kader oyunbozan
Aldı gitti anamı
Yürekte mevsim hazan
İntikamın kılıcını
Bilesen ne çıkar
Alsanda sen hıncını
O hınç seni yakar
Söyle bana kara toprak
Anam nerede
Onsuz gülmek bana uzak
Gönlüm çilede
Her derdin başım üstünde yeri var ama
Kör olası yetimlik dursun ötede
İnsan olan haz almaz
Kul başına gelenden
Ağıt ile azalmaz
Dertler vardır ezelden
Kalabalık yalnızlığı
Çektin mi bitap biçimde
Hataların kızgınlığı
Mesken tuttu mu içinde
Kamaşma gözüm kamaşma
Mutluluk sana yanaşma
O da bir gün çeker gider
En iyisi fazla alışma
Benim hayatım acılı
Seninse kebabın
Benim ekmeğim parayla
Seninse arkadaşın
Kendini sayma nimetten
Herkes kemikten etten
Gün olur bende alırım
Nasibimi gülmekten
Her şey varır olacağına
Gel incir dikme sen ocağına
Böyle masum duracağına
Gülmeyi dene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!