Örse vurdum yüreğimin düşlerini
Dur dedikçe ardına bakmadan giden
Yakama yapışan işveli bir yalnızlık
Kuytu köşelerde saklı aydınlıklar
Köreltilenler var duvarlarımda
Karartılar sarmalar yokluğu
Şimdi kırık dallardan düşerken
Benden kıyamet koparcasına
İçimi saran sevebilmeleri özleyip
Düşlerken ayrılığın menüsünü
Sunuldu önüme acımaksızın
Azrail’le pazarlıktayım mümkünsüzlükte
Bir yudum daha düş bir damla daha
Sevda konmadan sol yanıma alma canımı
Eserken buz tutası rüzgar savurur içimi
Aydınlığını kuytular dondurur yoklukta
Tatlandıramadığım bir bardak çay gibisin hayat
Duygular taze kalsa da rüyalar hayaller
Sönük umutlar nemli rutubetli
Ufalanırcasına hep bayat yok olurken hayat
Zennehar yılmaz
29/01/2012
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.