Ne çok alışmıştım iki kişilik yaşama
Bu eski tava, büyük geliyor artık…
Doldurmuyor kırdığım şu tek yumurta
Hasretim tazeliğine ekmeklerin
Dağılıyor, kopmuyor lokmalar; bayat!
Ufalanıp gidiyor hayat paramparça
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var