Koruya gittiğini sınıyorsun Bayan von Meck, koruya!
Bunu sanıyorsun …
Ve karanlıkta hiçbir şey görmüyorsun.
Hep korkuyor,
Ama korkunun ne olduğunu bilmiyorsun.
Yalnızlık değildir korku, karanlıklarda
Yalnız kalmak’tan çok Ve daha az ama yalnız kalmaktan,
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta