Umuda bel bağlamış, hayaller.Sırtını dönmüş, sevgi...
Nerede olduğunu bilen yok, şansın!
Oysa! Çaresizliğin her köşesinde tıkanıp kalmış, yürek.
Sükünette düşmüş, özlem. Birde!
Adını her defasında, hatırlatan yalnızlık.
Bilinmeyen bir adresin; ilerisine doğru gidiyorken kader, hüznü ve gözyaşını almadan gitmez.
Sonsuzluğun karanlığında bulunamamış umut. Umut! zamanı eritiyorken; günleri de , geceleri de bitirdi.
Her nedense; hayaller, hep onun peşinden koştu.
Ömür; hep kısır döngünün içinde dönüp durdu...
Sevgiye dargın mutluluk, bile sırtını dönmüş, sana.
Sen kimsin? Sen beklediğim ama gelmeyen...
13.09.03
Sırma MersinKayıt Tarihi : 4.10.2003 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''O'' beklenendir hep/beklenen ve gelemeyen/ve gelmeyecek olan..:)))))
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (2)