Adam sakince yolda gidiyordu.
Karşısına çıkan ilk banka oturdu.
Yanındaysa hiç ayırmadığı boş bavulu vardı.
Sorarlardı ona 'Neden bu boş bavul hep yanında? '
'Dertleri koyduk içine,evlat' derdi,
'İki ton ağırlığında'...
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Güzel.....Kutlarım....tebrik ve selamlarımla....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta