çocukken
kağıttan takalar yapar
ve umutlarımı yükleyerek küpeştelerine,
sonsuz ufuklara yelken açardım.
nedense birtanesi dönmezdi geri..
şimdi
denizlerin ardında ne var biliyorum,
birsürü takasavar.
çünkü karaya vuran her dalgada ben varım
ben
batıkların tayfası.
Kayıt Tarihi : 29.10.2012 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
umutsuzluk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!