Kendi hayatımdan çıktım; daldığımda hayatına.
Ne ayağım takıldı düştüm ne de atıldım.
Daldığım dipte her rengini buldum doğanın;
mercanlar, denizatları, yosunlar bile ayrı bir güzel.
Çıkartırsan beni teneffüssüz kalırım;
Yeni doğmuş gibiyim ayrıştırabiliyorum oksijeni sudan.
Boğma beni yalvarırım...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta