Bulunduğun yer tam da şer yuvası,
Şeytanların buluşma noktası.
O karanlık küfür kokan ortamı terk et,
Elmas pırlanta süslü tahttan taçtan çık!
Sokağının kaldırımları sessiz ve ıssız.
Sonsuzluğu göremeyen kör ve ilahi aşksız.
Bir hayat belirtisi olmayan, iman edemeyen,
Kalbinden, o cansız duygusuz taştan çık!
Şimdi çıkmazsan bir daha çıkamazsın.
Ömür boyu orada istemesende kalırsın.
Tatili, dinlenmeyi, eğlenceyi bir kenara bırak.
Derhal, hemen turizmin cenneti Kaş’tan çık!
Yediğin lokmalarına aman ha çok dikkat et.
İman senin için olmazsa olmaz tek seçenek.
Sana şifa, nur, hidayet olmayanı yiyip içme,
Karnını ateş dolduran haram içecekten aştan çık!
Sameyya’yı da ne olur bu kadar çok sevme.
Sevme ki mecnuna dönüp te aklını yitirme.
Sen aklınla lazımsın Ümmeti Muhammed’e,
Seni senden eden bu karşılıksız aşktan çık!
Seni ayaklarından tutup cehenneme sürükleyen,
Cennete yönlendirmeyen, teşvik etmeyen,
Utanmadan seni yaratıcına isyan ettiren,
Bu akılsız, bu cahil, bu nankör baştan çık!
Kayıt Tarihi : 24.12.2025 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
