Kelimeler düştükçe gözlerimden, yüreğim yanıyor suskunluğumda ve yalnızlığım korkusu şimdi bütün sağır hücrelerimde! Yürek kırıntıları hasretimi taşıyor sensizliğime ve aynaların buğusu yüzümü gizliyor; gecenin kör sensizliğinde!
Haykırmak seni getirmiyor artık bana, üzgünlüğümün ertesinde ve şiirler senden yana vuruyor kıyılara, özleminin derinliğinde! Sabahlar daha bi ayaza çekiyor gözlerinin bebeğinde ve şehir beni istemiyor artık; özleminin eşiğinde!
İstanbul, haramilere direniyor hala öksüzlüğümün senesinde ve ellerin beni ısıtıyor üşenmeksizin, soğukluğun nefesinde! Ve diye başlıyan bi şiir daha bitiyor hasretinin en sıcak hanesinde!
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta