/Karanlıktaki renkler,aydınlık günü bekler/
Dün efendi bildiğim,bu günlerde kapkara.
Sahnedeki beyaz yüz,kulislerde maskara.
Gündemde kalmak için inanılmaz rezâlet,
Adam diye sarılır yontulmadık taşlara.
Hüneri aldatmaca,içi dışından farklı.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Karamsarlık değil bu,gerçeğin tâ kendisi.
Ne yazık ki hayaldir,iyimserlerin sesi.
Aksini ispat etmek belki de bir kehânet,
Eyvâh ne hâle düştü milletin efendisi.
İnsan gibi bakalım,adam gibi görelim.
Haklıların hakkını,gelin halka verelim.
Bu gün,yarın,öbür gün,istiyorsak selâmet,
En samimi hislerle sevelim,sevilelim.
Bir yüzümüz aydınlık,diğer yanı karanlık.
Makam,mevki saltanat,ömür bile bir anlık.
Bu dünyada ne varsa,bize birer emânet,
Her şey gelip geçici,bâki olan insanlık.
DÖRT DÖRTLÜK BİR ŞAHESER...
TAM PUAN
çok harikaydı....saygılar
maşallah sanki bu günler için yazılmış mustafa kardeşim.tebrikler.böyle altınları yastık altından çıkarın pazar müsait,tam pazarlama zamanı.daha elmas zümrüt falanda varsa,gizlemeyin.
binler tebrikler ve selamlar.
Efendiden köleye,hiyerarşik buyruklar.
Gayet muntazam örter mâlum yeri kuyruklar.
Vicdanları özürlü,kataraktlı feraset,
Aptala cennet olmuş, cehennemî ufuklar. tebrikler üstadım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta