Başkentin dar sokakları bilir
benim yalnızlığımın siyah gülüşlerini,
her adım attığım
bir başka acıların
koynuna alıyor düşlerim...
Muhteşem bir ikilidir rakı ile peynir.
Bir diğer müthiş ikili varsa
o da gözlerinin yanında
iç çekişlerim.
Aynı şehirde saklı kalmış
sözlerimizde tutuklu,
seni seviyorum kelimesinin pişmanlığı.
Başkent dediğin
ağlamaklı olmuş sokakları,
tuzlu bir mısrasın artık sen
gömleğimin sol cebine iliştirdiğim,
artık sabrımın son noktası oldu bekleyişlerim
yeter artık ufukta bir sen görün bana,
istemiyorum sabah güneşini
doğsun üzerime,
sadece sen dokun tenime…
Kayıt Tarihi : 21.7.2011 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!