Ne kök salacak ne uçacak,
Ne de yok olup gidecek,
Ama şurada sade, sessiz ve kimsesiz
Ne ağlayan gözler ne unutan yüzler olacak,
Ne de efkârlı bir kedi, adı duman,
Ama şurada vampirden hallice sırılsıklam
Ne rüyalarda güneş ne tende kızarıklar,
Ne de çamurda yüzen çıplak aşınmış lastikler,
Ama şurada karton kutu görünümlü hediyeler.
Ne sinirlerde öfke ne sezgilerde gizem,
Ne de soğuk gülümsemeli bakışlar,
Ama şurada aç ve aç birkaç çocuk.
Ne rüzgârda dans eden yaprak ne çanlar,
Ne de boş bir gardırop kapağı düşmüş parçalanmış,
Ama şurada yıllanmış nevresimde uyuyan gökyüzü.
Ne içinde yüzlerce balina olan bir akvaryum,
Ne de ıslak mendildeki kokuyu çağrıştıran ses,
Ama şurada mahalle bakkalındaki kısa boylu teyze,
Ne de güzel gülüyor değil mi sakız çiğnercesine,
Başka türlü bir şey işte isimlendiremediğim.
Kayıt Tarihi : 5.3.2020 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!