Bir damlasın avuçlarımdan kayıp çatlamış toprakta kaybolan
Katran karası gönlüm yıkıldı o an bitti saklımda kaldı her şey
Kurudum, soldum kuru bir yaprak gibi dalından koparılan ben
Öldüm yaşarken sevdiğini söyleyen bakışların tek teselli eden..
Yaklaştım adım adım sona raydan çıkan tren gibi yıkıldı bu beden
Sevmeye tövbeli dilinden düşmez sitemi bir harabe bıraktın mutlu ol
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta