Robenson’unkine benzer bir yalnızlık değil
benimkisi
ben üç tarafı sularla çevrili
yetmiş milyonluk bir yarımadanın
iki anakaranın tam ortasında
bir telefon direği kadar yalnızım
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




bu bambaşka bir keder biliyorum
içinin çağlayanlarından kör kuyulara düşen
bu yalnızlık
bu alıp başını yollara düşen
hiç tükenmeyen gece
Selam olsun "yalnızlığın karaköküne ve integraline "öğretmenim. Selam olsun güzel şiirinize. Esenlik dileklerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta