Basit -deve, aslan, çocuk-

–deve, aslan, çocuk-

Uzansam, gökyüzüne dokunacağım.
Ağlasam, eriyip deniz olacağım.
Bu kadar basit olasılıklar:
Konuşsam, boşalıp yel olacağım.

Yürüyorum, sokak misali zamanda.
Dursam, kök salıp ağaç olacağım.
Israrla reddedip önüme bakıyorum,
Bir dönsem, patlayıp dağ olacağım.

O kadar sıradanlaştı ki basitlik;
Mükemmel hissediyor insan.
Yaşıyorum diye aşığım —
Sadece aşığım diye yaşayacağım.
Bıraksam yüreğimin zincirini,
Yüklenip evreni deve olacağım.

Biliyorum artık:
Kesişmeyecek hiçbir zaman
Düşlerimle gün.
Yine de yatıp kalkacağım,
Kırsam beynimin prangasını,
Saldırıp kin ile aslan olacağım.

Bir cebimde güneş,
Bir cebimde ay —
Bir dönsen,
Yeniden çocuk olacağım.