Hissetmesine izin vermedim kalp ağrılarımı,
Uğrunda kendimden geçecek kadar sevmedim gerçek!
Herkes gibi bende bir gün içimdeki senle öleceğim biliyorum,
Adil olmayan bir sancıyla yaşayacağımı da biliyorum.
Ruhum çökmüş çoktan dizleri üstüne kanıyorum,
Dışımda maskeler makyajlar hüznümü saklıyorum
Rüyalarımda görüyorum seni mutlu oluyorum,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Okurken İçim ezildi hüsran ve kalp ağrısından. O hayal kırıklığını hissediyorum. Eğer buysa bunu yazarken hissettiğiniz doğru hissiyattır benimkisi. Kutlarım kelime akışlarını çok sevdim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta