Hissetmesine izin vermedim kalp ağrılarımı,
Uğrunda kendimden geçecek kadar sevmedim gerçek!
Herkes gibi bende bir gün içimdeki senle öleceğim biliyorum,
Adil olmayan bir sancıyla yaşayacağımı da biliyorum.
Ruhum çökmüş çoktan dizleri üstüne kanıyorum,
Dışımda maskeler makyajlar hüznümü saklıyorum
Rüyalarımda görüyorum seni mutlu oluyorum,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Okurken İçim ezildi hüsran ve kalp ağrısından. O hayal kırıklığını hissediyorum. Eğer buysa bunu yazarken hissettiğiniz doğru hissiyattır benimkisi. Kutlarım kelime akışlarını çok sevdim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta