Alihoca/Ulukışla/NİĞDE
aylardan Nisan' dı...
demirdi yer, gök bakırdı! ..
çöküyor muydu ne gök, deliniyor muydu ne yer? ..
hüznün gökkuşağında yürüyordu yüz binler...
semaya açılan küçük büyük avuçlar,
dudaklarında dûalardan demetler
ve sagu çığlıklarıyla Tanrı' ya öykünüyordu...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
O gün bizde o güzergahtaydık.
Gözlerimizde yaşlar, son başbuğu uçmağa uğurluyorduk...
Yüreğine sağlık dost..
Ayın dördündeki, günün dördünü
Kaldırdım tarihten bir eksik sayın.
Omuzlarken cihanın en merdini
Kul kutsanır ise O'nu kutsayın...
....
O günü unutmak mümkün mü?Abdestimizi bile kar ile almıştık.Hiç kimseye nasip olmayan tekbir ve dualarla uğurlamıştık o yüce son Başbuğumuzu...Allah gani gani rahmet eylesin...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta