Dün gece karanlıktı
Her zamankinden karanlık
Bir ses,'kurtul kabuklarından!'dedi
Oturup soydum ruhumun kabuğunu
Ve korkup geri giyindim
Uzun zamandır görmek istiyordum
Bana ellerini uzattığını
Ellerimin ellerimi istemesini
Gözlerinde parlayan bambaşka bir ışıkla
Ama sana uzatamam ellerimi
Kayıp bir denizin
Kayıp rüzgarlarında gezinir
Kayıp bir kuş
Kopup geldiği yerin kokusunu arar
Çırpınır,bir tanıdık yel,bir tanıdık dalga için
kayıp bir yıldız tutkunuyum şimdi
üzerinde ot bitmemiş ve hiç hayat olmamış
kuru ve taşlık yüzeyinde
korkularımın bittiği sadece
ve tüm nefretlerimin üzerinde cirit attığı
korkunç karanlıkta
parlayan siyah elması
görebilecek kadar güçlü müsün?
en yakınımdan
aşıp bütün telleri
zaman değişti,teknoloji gelişti
şimdiki zamanın insanları
aşklarını çelik kafeslere hapsedip
etrafını süslü son model yalanlarla çevirdiler
zaman değişti,karıştı duygular
insanlar dostluğu 'anlık' kabul ettiler...
seni düşünüyorum arasıra
herincinişinde kalbimin
ve, her mutluluktan uçuşumda
neredesin?
öyle ya!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!