Bütün duygu patlamalarımı istifledim,
Ne divan oldu, ne kitapla yetindi.
Bütün dillerde derdimi avazla diledim,
Ne duyan oldu, ne sessizlikçeydi.
Ben umudumu karaya çalarken,
Hiç karalamadım.
Kapım hiç çalınmadı fakat
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta