Barış Öğüt Şiirleri - Şair Barış Öğüt

               ☣️HASRETİNDEN☣️
Hasretinden soluksuz kalan ırmaklar
Ney'in cezbeden sesi
Özlemin yoğunlaştığı demde
Kendini özleyen insan
Seni andıran hayaller

KAÇIŞIN BEDELLERİ-
Yolda kalmışlara bir tutam susam,
Sigara içmenin tutsak düşünceleri,
Geçen son servis güzergahları
Gecenin o hain sesizliği var ya hani,

                 Kimsin sen                                çok konuşan az düşünen yaratık,    sen ki varlığınla övünürsün çarşıda.     ve yine sen, o kaybolduğun boşlukta olmadığın kadar yaşayamadığın:   hıçkırıklı bir denklemin son anında  tehlikeli yolların kesişmesi...!!! hangisini seçtiğin sende saklı,   söyle ona kimsin sen ey tanrıcık;  yaratılış gayeni buldun mu ey sevgili?   çiçek bahçelerinden bir dondurma  şelalenin gür akışında olabilir misin? cansız bir hurinin keskin köprüsünde! kaybolduğun o kuyuların hangisinde bence bir boşluğun en kapsamlısısın ve yine sen çok konuşup az bakınan mahlukat bir tanrı yaratan köstebek merdivenin o kıvrık izlenimimisin?   kimsin sen, dendiğinde bulamadığın motorun sıcak çarklarının kapağında kim olduğunu bulduğun o tanrıcık  müziğin ritmindeki bilinmezlik..!!    tabi ki o sen değilsin sen sen değilsin. Bu böyle süre gelmiş bir garip dizilimin son evresinin bir bileşimindeki o saf, duru kum yığını ve ey kimsesizlerin babası neredesin? ve ademin elması havada kaldı sanırım; Sanırım o Olay öyle gelişti. ama sadece sanıyorum neden deme öyle mahzun ve boynu bükük kuğular; ve kimsin sen ey kendinde olamayan!? ve yine sen kimsin ey müptezel: insan yaratıksal bir düzlemin kaybolduğu çark ve hidrojenin yoğunlaştığı hiçlik, aşk ve sevginin kaybolmamış ısısı kimsin sen ey o patikadan zıplayan.!? uzatılan ellere alaycı bakan vahşiyet garipsiz bir yaratığın tanrısı kimsin harbiden sahi kimsin sen....!

   -KÖRÜ KÖRÜNE-
Bağlandım bir dilbere sancılardayım,
Kalbim sıkışmakta onu gören de,
Nedensiz duygular girdabındayım,
Kalabalıklar ortasında yalnızım.

       -ÖZLEM-
Burukluk içerisinde kaldı çay;
Özlemin son deminde,
Yine düştün aklıma ey yar
Kayboluş içerisinde düşünceler.

                   - ŞEHİRSİZ- 
Hayallerimin ötesinde bir şehir
Düzenin sağlam temellere oturduğu
Doğanın insanı kendi gerçeğine yönelttiği bir şehir.

Düşünme ve mizahın sezgisel olarak doğduğu.

                ☣️SENDE BULDUM☣️
Nedensiz duygular ortasındayım,
Kokunun sindiği bu şehre;
Bakıp, bakıp, gök gürültüleri içerisinde.
Yağmurun raks edişini...!

               ☣️SENSİZLİK☣️                          Sana sensizliği anlatayım mı?
Tasasız bir hüzün hüzünsüz bir sevinç gibi coşkun, lirik bir alelacele bir uğraş.
Oysa sen benim içtiğim su taneciklerim.
Fotosentez yapmamı sağlayan nefesim..

Seni anlatmak dağlara, taşlara, yazan kaleme; Mürekep dahi kabartı göğsünü.

-SESİZLİK EŞİĞİ-
Düşüncelerin samimiyetsizliği,
Gecenin şafak bekleyen gizemi,
Akıl hastaları içinde sıkıntılı bekleyiş;
Kelamsız geçen zaman çarkları,

            -TIKIRTILAR-
Çok ortalarda inceden bi tınlama sesi,
Davul vuruşları ortasında bir mahalle,
Bilmem kaç gizem karanlığında
Duygusal anlamda sert bir tıkırtı.