Barış Doğan Şiirleri - Şair Barış Doğan

(*)


Gönlüm bir hoş, neden bilmem bu ara
İçerimde parça parça hüzün var.
Nere gitsem dönüp sana gelmeler,

(*)


Bana hayat yalnız seni anlatır,
Çiçek, bebek, ölüm, dua… Tek seni…!
Seni söyler vücûd denilen iklim

(*)


Seher vakti, gün erişir âleme,
Ben güneşten hâlâ kayıp gezerim.
Kurdu kuşu ahbap edip çileme,

(*)


Gurbet elde her akşam, sana ermek hayali,
Derken vâde tükenir, bu çile zor be Anne…!
Saadet bahçesinden güller dermek hayali,

“Korkun… Ama sevdiğinizi incitmekten! ”

…

Tâ ezelden insan ettin dâim insan kıl beni
Bezm-i evvel, kıyl ü ikrar vecd-i erkan kıl beni

(*)


Altı üstü bir yaradır dediler,
Ciğerimden sızın vereme düştü.
Yersiz yurtsuz, âvâredir dediler,

(*)


Mazlumluk yakışmaz senin fıtrına,
Zulmün yedi deryâ aşmış ünüsün…!
Seni mâzur görmek Musâ hatrına (!)

Ebâbil sağanağı
Göğün bana garezi,
Ve bir kıtlık öncesi
Firavun iklimidir...

I.

“Üç harf ile beş noktadır”

...

Gözyaşım zehre denktir, ecrime gazap düşer.
Hasretinden her seher fecrime azap düşer.

(*)


Gözlerin gönlümün sevdâ gerçeği,
Sonsuzluk yurdunda âhir gözlerin…
Gözlerin gözümün şebnem çiçeği,