Güneş, tan ağarırken güne sancılı başlar
Karanlıktan sonra yerine oturur taşlar
Arşa doğru yükseldikçe karanlığı boğar
Her yavru çok sevimli ve savunmasız doğar.
Önce bir ana baba evladıdır her adam
Bu kavrama dâhildir, güzel insan şuh madam
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta