Barınağım Şiiri - Hüseyin Yük

Sıradağlardaki çobanım
Heybemde nakşettiğin güvenin
Kuru ekmeğimde ellerinin izi var
Bir koyun memesindeki ağızın

Sıcak sütün şekerinde tadın
Kavalımdaki ezgiydi adın
Barınağım.(dın)
Sol yanım özledikçe seni
Düşüyor gözyaşlarım keçeden elbiseme
Taşlara baş koyuyorum
Ay la komşu,yıldızlarla akraba oluyorum
Bir çiçek açıyor hayallerime
Eşkiyalar basıyor sürümüzü
Alın diyorum onlara
Ama asla hayallerime dokunmayın
Sevgin mermi oluyor
Yağdırıyor kurşunları üzerine eşkiyaların

Mataramda seni demliyorum
Güneşe doğuyor gamzelerin
Bulutlar saçlarını tarıyor
Bir kuzu anasını emiyor
Susamışlığında baharın