türbelere çaputlar bağlayıp
adaklar adadın
cinci, büyücü dolaştın
selam vermediğin falcı
kapısını çalmadığın medyum
kalmadı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
sormamak...içsel müdafaanın sonucu...
sormamak...kazanmak istemek...
ama kaybetmenin de kısa yolu...hele ki şiirde geçen başvuru yollarıyla...
yada çaresiz kalmış bir ruhun son bağlanma ümitleri...yoksunca..
teşekkürler Kamil Bey...eski ama işlediğiniz tema o kadar güncel ki:)
gerçekten böyle yapıyorlar galiba..:)
hoca hpca gezip kazanacaklarını sanıyorlar oysa kaybettikleri paralara yazık..:)
tebrikler
saygılar
Hayatta en çok istediklerimizdir en sona kalanlar, en değerli bildiklerimiz oldu hep değerlendirmeye en sona bıraktıklarımız... manaların arasında manasız bıraktık gözlerimizi, biz ilk elini tutacağımıza hep en son uzandık.. yandıktan sonra ellerimiz, bittikten sonra umudumuz.. enkazlarımızdan çıkarsın istedik bizi... biz en sevdiğimize hep haksızlık ettik yazık ki..
Şiirinizi tebrik ederim... mutlulukların, sıkıntılıran yanlış yerlerde aranmasını çok güzel anlatmışsınız... ister kırsal, ister şehir.. bizler böyleyiz değişmedik.. medeniyetin ortasında elimizdekinin kıymetini bilmedik.. yazık..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta