Kaç ay geçti, saymadım, saymak da istemiyorum.
Çünkü ben hep o andayım.
İsmini düşünmem yetiyor, gözlerimdeki
Sen belirdiğinde
Sonu gelmeyen gözyaşımın, ıssızlığın
Tarifi yok kimsede.
Aklım almıyor,
Seven insan ne kadar dayanır ayrılığa?
Allah aşkına, nedir bu uzun, bitmek bilmez süreç?
İşte o sendin, ne güzel yakışmıştın.
Geçiyordu zaman.
Neyi sindiremedin, durdu yaşam?
"Sil baştan" dediğimde seni buluyorum,
Yine, hep yine sol yanımda.
Sabah oldu, yine yoksun, eh işte yaşıyorum.
Yarın oluyor, sensizliği yazıyorum
Takvim yapraklarına.
Ne acı, bir bana kaldı bu sızı.
Ne olursun, bir an önce lütfen gel!
Bende bir dirhem mecal kalmadı, ya sen...
Bitti bu gün de, yıllara bırakma.
Ne olursun, sensizliğin ağır yükünü bana öğretme.
Kayıt Tarihi : 28.8.2025 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!