Ayrılık vakti geldi,
Sessiz, ani ve habersiz.
Ol ile öl arasını,
Her canlı tadacak.
Ah! Çocukluğum
Özlemliğim,
Burnumda tüten günlerim.
Şekerli pamuğum
Elma şekerim.
Her yemek vaktinde
Gözlerdim yolunu babamın.
Bana geri ver,
Çocukluk günlerimi,
Bana geri ver,
Babamın ölmediği günleri
Kim bilir belki bir çare ile yaşardı.
Özlemi, özleyen bilir.
Kader nerden bilecek ne anlayacak,
Sensizliğin zor olduğunu
Seni özlüyorum her güneşin doğuşunda
Sana muhtacım şimdi,
Çocukluğumda muhtaç olduğum gibi.
Bana geri ver çocukluğumu,
Kirlenmiş yırtık elbiselerimi;
Yamalı lastik pabucumu,
Duygularımı hislerimi,
Babamın ölmediği günlerimi,
Bana geri ver ey kader.
Komşu çocuğun babası gelir,
Gülüşleri gelir,
Sarılışları gelir,
Hiç çıkmadan öpüşleri gelir aklıma.
Seni çok sevdiğim gibi özlüyorum.
Bana geri ver,
Çocukluk günlerimi,
Bana geri ver,
Babamın ölmediği günlerimi.
17.02.2005.Çarşamba- Gaziantep
Hazret SeydaKayıt Tarihi : 12.7.2006 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Baba özlemine ve şefkatine ihtiyaç duyduğum bir zamanda yazdım
Çocukluk günlerimi,
Bana geri ver,
Babamın ölmediği günlerimi
keşke...
yüreğinize sağlık
Çocukluk günlerimi,
Bana geri ver,
Babamın ölmediği günlerimi.'
Demiş ama bazı şeyler geri verilmez.
Hazret Seyda'nın yüreğine sağlık.
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (5)