4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Gün boyunca karanlığı aranıp duruyorum.
Yüreğimden tüten dumanın gücü yetmiyor göğü karartmaya.
Bana geceler lazım, kendinden emin, ciddi geceler.
Şimdi ise ant içmişim sanki bendeki bu bozuk gecelerde,
Güneş doğana kadar uyanık kalmaya.
Aydınlığı nasılda yakıyor canımı ta ki batana kadar.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta