Boşlukta sesim kimi zaman,
Dilemedim kimseden aman.
Hakkım, kuytu köşede kalan…
İnandım, gelir benim olan.
Dayandığım kadar varım aslında,
Ama taş, sabırla durursa…
Ölçü emekse, alın teriyse,
Sonuna kadar söz verdim kendime.
Yolsuz, zifiri karanlıkta,
Bir umut ışık arasam da,
Alnım ak, başım diktir daima;
Bana dönecek kader çarkı da.
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sabır ve emekle kendi kader çarkını kendi çeviren bir mücadeleci ruhun hikayesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!