Bana ait olmayan o umut...

hani bir şeyi beklersin yıllarca, bulamasın
ve bulamayacağım dersin kendine
ummadığın bir anında bir gün çıkı verir karşına
tüm umudunu bağladığın hayallerin
bekleyişine bir son verir...

umudun kendisi kişiye aittir
gizli bir şiirdir bıcak gibi keskindir
nereden saplanacağını bilemesin
bildiğin an... artık geçtir
atmaman gerektiği adımda artık gecikmişsindir
ve kendinde değilsindir
kendini ele vermişsindir, üryansın anadan doğma

ben bu duyguların kapılarına dayandım
benim açamadığım ama yıllarca kapalı olan kapılar
kilitli mi, yasak mı? diye düşünürken
kurmadığım saltanatlıkların kapıları
bugünümle çelişkide yüzüme kapanan kapılar
geçmişimle çelişmeyen kuramadığım hayallerimdi
seninle bugün günül rahatlığıyla paylaştığım

nafile,
hayatımda 'onuda başaramadım' dediğim azdır
bu azlardan biride gönülümün isyancı kalmasına
hakkını veremediğimdir
ama o da sende var isyancı kız ...
bekleyişlerime son veren
ve bana ait olmayan o umutların...