Balta Yedi Hassas Noktadan

Birden yıkılmadı ev,tek tek düştü tuğlalar.
Her defasında balta yedi,hassas noktadan.
Morardı birbirine kenetli bağlantılar.
Basamıyordu acı akıyordu bağrından.

Çatlaklardan damlalar sızıyordu içine.
Çimler tuttu,yabani otlardan çevresini.
Soğuk havalar değdi,ciğerin çeperine.
Öksürüyordu,dökülüyordu taneler...

Güneş sızıyordu içeri,arada gizce.
Isıtmıyordu,çatlak sarmıştı dört yanını.
Yeni bir kışa adım atamazdı harabe.
Kefen ölçülüp,soğuktan mezar kazınmalı.

Yeniden inşa etseydi,aynı malzeme fos.
Çürümüştü,nemli iç ve dış ana madde.
Paslıydı çatı,dökülüyordu simsiyah is.
Temelde kaymıştı,zemin değildi millerde.

Gecenin zifiri vakti,yüksek zelzeleyle;
Ayakta durmak adına direnen o hasta,
Yıkıldı;değil enkaza , ruhun derinine.
Ruh,hayat olur musun;sağlam,doğru yapıya?

Edremit/Van.