Su, asırlardır ağlar;
Orman uzaklaşır günden güne
Dağ, arkadır sahipsizlere…
Babil’de
Meleklerin kanatlarında
Yeşerirken umutlar,
Sen- ben değil, zamandır yaşlanan…
Kaç rüzgâr eskitir kelaynaklar,
Direnirler kanatları kırılsa da…
Kızıla boyalı dudaklardan
Dökülen nefret söylemleri,
Kan kokusu sinmiş giysiler al…
Putlar paramparça edilmiş,
Balta taş heykelin elinde duruyor.
Zalim, nereye giderse gitsin
Kaçmıyorum, kovalıyorum aksine…
Evliyalardan medet ummak yetmiyor,
Eyüp sabrı gerek!
Bir yıldız parlıyor düşlerde
Korku salıyor bebekler namerde...
Nemrut,
Güzel olan ne varsa
İyiden yana
Yakıyor her şeyi!
Üflüyorum, sönüyor.
Harran’da
Nereye gitsem balıklı göl oluyor.
HARİKA UFUK
ANKARA
7 MAYIS 2012
SAAT: 10.50
Kayıt Tarihi : 7.10.2012 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!