Balık Kız Şiiri - Nihat Ziyalan

sokakla birlikte yüzer
balık kız dediğim
pencerelere üşüşmüş bekleşenlerin
bekleşen yüzüyle yüzer
pullarının ışıması
sana iç geçirtir
balık kızım
pullu güzelim diye

saysan kılçıklarını sayarsın
üzülürsün
bana olan aşkından bir deri bir kemik kalmış diye
okursun
derisinin altından
aklından geçenleri

bencilliğine yenik düşer
kimseye söylememek için güzelliğini
dilini ısırırsın
alışkanlık olur dilini ısırmak
pullu güzelim diye iç geçirmek

bazen yakaladım diye
kollarının arasında
bağrında
boşuna sıkıp kucaklarsın boşluğu
çoktan cup diye atlamıştır
bir başka kucağa
pullarının ışımasını
kokusunu bırakır geride
ellerinde