Nasıl böyle gülebiliyorsun
Tebessümünün imzası zihnimden silinmiyor
Sesin öyle sinmiş ki kulaklarıma kahkahan
Elinin beyazlığı parmak uçlarıma kazılı
Mezarım kazılıncaya dek
Gel gelelim
Balık hafızalıdır benim kalbim
Her bakışta unutup yarasını
Dalıyor gözlerinin karanlık denzine
Çırpınıp duruyor kirpiğinin oltasında
Bülbül dili unut diyorum kalbime
Saçı ipeği
Tertemiz alnına ölmek neyine o vicdan fakirinin
Kutsal bedenini o narin ayaklar
Götürsün nereye gidecekse
Yağmur uykusundan tatlı sesi
Unutsun istiyorum kalbimden
Çok yıpranaacak böyle çok
Sanki başka bedenin kalbi
Hiç mi dinlemeyecek beni
Unutmaz gül yanağı da
Unutuverir kalbim
Benim sahibi gibi deli kalbim
Sevgilinin gözlerine dalıyor
Dalıyor gözlerinin karanlık ormanına
Saplanıp duruyor kirpikten tuzaklara..
Kayıt Tarihi : 1.12.2006 22:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!