Baldıran Acısı Şiiri - Uygar Yeni

Gel yüreğim dedim;
Hadi gel, otur şöyle yanıma
Yolların en uzun yorgunusun biliyorum,
Birkaç derin nefes al ve soluklan
Öyle başlarsın yeniden gitmelere.
Hadi şimdi gel, sokul benim sol yanıma…

Dedim,
Bekledim, gelmedin
Gece bitmek üzereydi, sensizliğe çıldırdım
Yalın ayak sokaklara düştüm,
Seni arıyordum
Sokak lambaları bile görmemişti seni…

Yoldan geçen serserinin biri demişti;
‘Arama, belki güne gitmiştir
Hem geçtir, düşünme,
Düşünmesen yoktur’ diye…
Denedim,
Ama yokluğunu düşünmek elimden gelmedi…

Beceriksizdim
Serserinin biriydim ben, gelmeyişlerini düşünemedim
Bilemedim senin o uzun yol yorgunluğunu
Yeniden gitmelerini göremedim
Yokluğunu bile düşünemedim...

Üstelik
Cennette gözüm yoktu
Gelsen, yanımda soluklansan yetecekti
Oysa gelmedin
Cehenneme düşmek için günahkâr olmam da gerekmedi
Bir tek yokluğunu düşünmek yetti;
Ve geldin, sokuldun sol yanıma; ateş gibi,
Soluksuz bir baldıran acısı gibi…