Bal Gibi Şiiri - Nuh Karaaslan

"Kapıyı açmak için mavi ışık düğmesine basınız;
.............saat üçe ramak kala, ................gibi"

....
İşin aslına bakılırsa;
O sessiz filmde,
Şarlo'nun rakipleriydik.
Trajikomik son sahnede,
Oscar' a aday bile gösterilebilirdik...
Senin;
Alaycı bi ay şavkıması, gözlerinin içinde;
İstilacı boşluklarınsa,
Yüreğinin içini besleniyordu...
Benim;
Anlamadığım kadarını,
Ağlayabildiğimden fazlasını, götürmüştü martılar...
Sessizliği bozmamak adına yeminli,
Hayatla dalga geçer gibiydi, tüm sözcükler...
Sessizlik, ilk defa sese hâkimdi.
Düşünülen;
Son duraktan bi önceki durakta,
Bu kadar rötar nedendi?
Bal gibi de bilinen;
Ölüm herkese geçerli ve de gerekliydi!