Bakmayın şimdi Şiiri - Mucize Kartal

Bakmayın Şimdi

Bakmayın şimdi konuşmadığıma,
Bir zamanlar gökyüzüne sığmayan hayallerim vardı.
Çocukluğumun ellerinde uçurtmalar,
Geceye inat parlayan yıldızlar,
Ve her sabaha umutla açılan pencereler…

Ama bir gün,
Kim bilir hangi rüzgârın önünde savruldum,
Hayallerimi çaldılar;
Ellerim boş kaldı,
Sesim çıkmadı…

Ne bir çığlık atabildim,
Ne de “dur” diyebildim o gidişlere.
Sustuğum her an,
İçimde bin fırtına koptu.
Bir yanım ağladı,
Bir yanım hâlâ bekledi…

Bakmayın şimdi suskun durduğuma,
Yüreğimde konuşmayan şehirler var.
Her caddesi kırık düşlerle dolu,
Her köşesi yalnızlıkla örülü.
Gözlerime bakarsanız anlarsınız,
Bütün kelimeler çoktan orada saklı.

Hayallerim çalındığında,
Kalbimin kapıları sessizce kapandı.
Kimse bilmedi,
Kimse duymadı
İçimde yankılanan o koca sessizliği.

Ama yine de…
Küllerimden doğmaya hevesli bir yanım var.
Her şeye rağmen umut etmeyi bilen,
Yeniden gülmeyi bekleyen.
Belki bir gün,
Kayıp hayaller geri gelir,
Belki bir gün sesim
Daha gür çıkar bu suskunluktan.

O zamana kadar bakmayın konuşmadığıma…
Ben içimde hâlâ kocaman hayaller kuruyorum,
Yalnızca kimseye belli etmiyorum

Söz :Mucize