Bakma öyle bana, bakma!
Öyle yorgun, öyle kırgın, öyle üzgün
Kanarım, ben de kanarım içime
Kanarım görmez bakmasını bilmeyenler
Avuçladığım toprak ıslanmış gözyaşıyla
Çocuk kokar, anne kokar, baba kokar
Baktığım ağaçların dallarında yüzler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta