Bizim diyardan bayram çoktan göçtü, eskilerde bir tarihte ayaz bir yazdı
Evlerimiz çatısız, odalarımız bacasız, sofralarımız da babasız hep yavan kaldı
Bir bayram önüydü, el öptüklerimiz, öptürdüklerimiz duayla ellerini önünde bağladı
İki rekât namazları sevmez oldum işte ondan sonra, Tanrı bile anladı hiç bana kızmadı
Baklavalarımız hâlâ yasta, ne ceviz alıyor ne fıstık alıyor içleri, ne şerbetini çekiyor canları
Şekerlerimizse öksüz, kıyafetleri sözde bayramlık amma bizim gibi onların da şekeri kaçtı...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta