her sabaha karşı bir bakire girer koynuma
kendi çıplaklığımdan utanırken
iyice sokulur canıma...
gözleriyle ninni söyler gönlüme
kırılan, kuruyan dalları budayıp
hayatı giydirir üstüme
bir busenin nemini bırakır alnıma,beyazın saflığını yüreğime;
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
