“ Beni bul ey bene ithaf “
Bir Çapkının Son Bestesi
Yakılmış bir ağıdın son zılgıtında kaybettiklerimizin hüzün atlasında benim sevgimin yeri koyu kahve renkli gözlerine benziyordu.
Tutkunun bilindik renk adresinde bana çiçek olmaya kıyamında ve kıvamında olan nice güzellerin kucak dolusu sıcaklarına gidemedim.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
