Bu sana son şiirim gücüm kalmadı
Yıktın tüm umutlarımı tam yeşerirken
Biliyorum suçluyum
Seni sevmenin suçu ağırmış
Yanılmışım,geç anlamışım
Ben yalnızlığımda senle doluyken
Ve sensiz senle yaşarken
Sen başkasını düşündün
Benden çok uzaklarda
Ben seni yazarken mısralarıma
Sen başka isimler yazıyordun kollarına
Olsun be boşver dostum
Bizim yerimiz olmadı ki kalbinde
Erişilmez olurdu o zaman mutluluğum
Ama unutma yıkılmaya alışık insanlar
Yeniden de doğabilirler hemde bambaşka
İlk kez pişmanlık duydum sevmekten
Böylesini tatmamıştım anlayamadım hiç
Acı keder üzüntü ve keder ve umursamamak
Hele gönüllerle oynamak
Bir gün biter seninde bu hırçınlığın
Ama o zaman ben çok uzaklarda olurum
Ayrılıklar da geriye dönüş olmaz bilmelisin
Sana kızmıyorum seni suçlamıyorum artık
Yaşadığın hayatı ve insanları
Eleştir kafanda tüm geçmişini ve bu anı
Durma koş gel o zaman bana gerçekten
Yok aynı diyorsan yolunda devam
Git gidebildiğin kadar yol senin
Çekirilim inan ben o zaman yolundan
Bilki engel olmam seni sevmekten başka
Sana değer verdim,verdiğim değer bana kalsın
Haydi şimdi git dostum yolun açık olsun...
1 haziran 1978
saat:22:40
K.ören/ankara
Kayıt Tarihi : 18.4.2008 15:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!