Bak..bu son olacak koca çınar söz veriyorum

Göz yaşlarım yerli yersiz akıyor
keşkelere yer vermicem demiştim kaç kez
incilerimi toplayamadım
değerini hiç hiç anlayamadım
döküldüler yanaklarımdan süzüldüller
bende öğreneceğim
beni üzenleri üzmeyi
zamanı unutup
beklemenin verdiği dayanılmaz o acıya
nasıl katlandığımı bir merhaba uğruna
dudaklarından dökülecek bir merhabaya
neler vereceğimi.
Gözlerinin önünde
çizeceğim hayatımdan
gözardı edeceğim.
Sonbahar yapraklarıydı arkadaşlarım.
Bir onlar anladı
bir onlar ağladı.
Sakladı sırlarımı bir bir
o ulu çınar ağacı
göm demişti arkadaşım
göm saklarım anılarını
söz istedğinde senindir.
buakşam zamanı demiştim
bana verdiği sadece dört yaprak oldu
anladımki bunlardan başka herşey boştu boştu
öğreneceğim öğreneceğim
gidenlerin ardından
ağıt yakmamayı
yas tutmamayı öğreneceğim koca çınar
söz bir daha bu asık yüzü görmeyeceksin
bitecek bu sonbahar
ilkbaharı hiç bitirmeyeceğim
sana daha çok yazacaklarım var