Bahtiyar Arslan Şiirleri - Şair Bahtiyar ...

Bahtiyar Arslan

bir gün dönersin
küstüğün bu şehre
yağmur küçük çukurlar oluşturur yanağında
bir gül büyütürsün çukurunda
ağlarsın...
utanarak

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

a,ho...zilan...a,ho...
elinde
annenin yaptığı bez bebeğin...
henüz
tanımamıştın bile ateşi...
henüz

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

ahmet arif gülmeli...gülmeli yurduna...


bakabilmeli, ahmet arif'in, namuslu gözleriyle yurduma....
bakabilmeli, gözleri ateş çakmaklı
ve bakabilmeli, salkım söğütlü...

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

ben ağladım...
alıp temiz düşlerimi
bırakarak ayak izlerini
kirli ayaklarıyla koşarak gittiler
babamı düşlemiştim
anneme anlatacaktım

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

neden, onurlu bir direnmenin elinde
çıban yarası gibi duruyor sevdan...
kanatmalı mı?
yoksa sarıp sarmalamalı mı?
ne dersin...
yada en güzeli,

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

sana, “ bu son ağlamam
izin ver de düşeyim
düşeyim, gözlerinden “ demiştim…

düştüm...Gülün üstüne düştüm…

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

Dokunma bana İstanbul…Dokunma
Dokunursan ağlarım…Ağlarsın…


Çaresizdi adam
Elinde çiçek demeti...

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

Yirmibeş Eylül günü...
Dünyanın, ölmüş çocukları beni ziyaret eder
Gözyaşımı içerler, ellerinde çiçeklerle...

Yirmibeş Eylül günü...
Dünyanın, ölmüş çocukları

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

çocuksundur…
hayat seni bağışlamaz
elleri iki yakandadır…
bir iş tutturursun kendine
örneğin su satarsın
boyacılık yaparsın otogarda

Devamını Oku
Bahtiyar Arslan

Bana ellerini ver
Bir çocuk başımda ağlar durur
Duruyorum boylu boyunca bir yıkık duvar kalıntısında
Ha düştüm düşeceğim
Bana ellerini ver
Dur çocuk sen ağlama

Devamını Oku